Wat te doen bij een loslopende hond tijdens je buitenrit? Je kent het wel, je bent aan het genieten van een ritje samen met je beste vriend in het rustige bos. Ineens vanuit het niets komt er een hond naar jullie toe gerend die je paard in zijn (achter)benen en/of staart hapt of jullie achterna jaagt. De eigenaar is van goede wil maar krijgt zijn hond niet teruggeroepen. Hoe los je dit op? Esther van Gogh van Handleidinghond legt uit.
Je bent bus een buitenrit aan het maken en je komt een loslopende hond tegen. Om te beginnen hebben de hond en het paard hun eigen natuurlijke reacties op elkaar, die vormen het uitgangspunt van deze training.
Een paard is prooidier, het eerste wat in jouw paard opkomt is dat hij weg wil van het gevaar. Hij zal dus zo snel mogelijk weg willen, dit is een automatische reactie van je paard. Het kan even duren voordat jij weer doordringt met jouw hulpen, je paard is op de vlucht.
Een hond is een roofdier en zijn eerste reactie is achter iets aan jagen wat wegrent.
Als jouw paard dus gaat rennen is de eerste reactie van de hond dus dat hij achter jullie aan komt. De hond is dan ook doof en blind voor commando’s van de eigenaar. Zowel paard en hond schieten vol adrenaline, vandaar de kracht waarmee hun reacties gepaard gaan.
Schrikpatroon van je paard doorbreken
Van de automatische reacties van paard en hond word je als ruiter en ook als hondeneigenaar niet blij. De hond is niet van jou maar van iemand anders, daar doe je dus niet zoveel aan. Boos worden op de eigenaar van de hond gaat ook niet helpen, al is dat op het moment wel een automatische reactie van jou in jouw adrenalinepiek. Wat je wel kunt is je paard leren om eerst te kijken naar iets wat hij eng vindt, voordat hij besluit om om te draaien en weg te rennen. Als je paard gaat aarzelen of hij ergens wel langs wil dan laat je hem stilstaan, hij mag kijken naar het gevaarlijke maar niet omdraaien of wegrennen. Zelf zit je heel ontspannen op je paard en je hebt heel los teugelcontact. Op het moment dat jij gespannen zit ga je ook de teugels strak vastpakken, het signaal dat jij jouw paard daarmee geeft is dat er toch wel iets heel spannends aan de hand is. Als jij relaxed bent geef jij het signaal dat er in jouw ogen niks aan de hand is.
Op het moment dat je paard ontspant geef je hem rustig been en ga je, waarschijnlijk stapje voor stapje, langs het gevaar. Als je dit consequent toepast vervang je het patroon van wegrennen voor kijken wat er aan de hand is.
Wat doen in geval van een vreemde hond?
In het geval van gevaar in de vorm van een hond kun je het hoofd van het paard richting de hond draaien. De hond vindt dat niet leuk want die wil juist achter het paard aan, die doet zijn best jullie op te jagen. Op het moment dat je jouw paard steeds naar de hond draait is het spelletje voor de hond al een stuk minder leuk. Mijn paard vindt het nu een leuk spelletje om achter vreemde honden aan te gaan.. Met een beetje geluk druipt de hond zelf af of de hondeneigenaar heeft in ieder geval de kans om bij zijn hond te komen en hem even aan te lijnen. Zelf kun je ook nog proberen de hond de hond weg te jagen met je stem. Of wellicht luistert hij naar het commando zit, je doorbreekt dan zijn focus op het paard en hij is ook weer voor rede vatbaar. Natuurlijk zijn er hondeneigenaren, meestal van kleine hondjes die het stoer vinden als hun hond jouw paard wil gaan opjagen. Op het moment dat jij jouw paard steeds naar de hond draait zal de eigenaar er toch anders over gaan denken leert de ervaring.
Een puntje in de opleiding van je paard
In de opleiding van je paard is het goed om hem ook in contact te brengen met zaken die hij buiten het erf kan tegenkomen. Ga hem vooral niet weghouden van alles wat hij eng zou kunnen vinden, het resultaat zal dan zijn dat je uiteindelijk alleen nog in een stille dichte binnenbak kunt rijden. Confronteer hem met zaken en overwin obstakels samen. Jullie wederzijds vertrouwen groeit daardoor en zo kunnen jullie steeds grotere dingen overwinnen. Laat ook eens iemand met een hond meegaan naar stal of ga samen wandelen met paard en hond.
Op een rustige zomeravond was ik een keer aan het buitenrijden. Ineens kwamen uit een zijpad drie kleine hondjes gerend die druk om mijn paard heen stonden te blaffen. De man die bij de hondjes hoorde vond het maar stoer van zijn hondjes, vertelde hij ook nog trots aan zijn kleindochter die er bij liep. Vriendelijk heb ik hem gevraagd of hij zijn hondjes bij zich wilde houden, dat zo’n hondje niet bestand is van een trap van mijn paard. Mijn paard kent het spelletje van honden wegjagen en begon uit zichzelf al richting de hondjes te draaien. Doelbewust liep hij op de hondjes af. Op dat moment begon het te dagen bij de hondeneigenaar en begon hij met het vangen van zijn hondjes. Zoals verwacht luisterden ze niet, ze vonden het wel een leuk spel, niet beseffend dat zo’n paardenhoef best hard is. Uiteindelijk lukte het de man de hondjes te pakken en konden we verder met onze buitenrit.